Day #177 – Lapland

by jgstrikie

Ik loop een beetje achter met deze blog.. Niet dat ik de afgelopen maand niks te vertellen had, maar het waren vaak langerlopende projecten, zoals het toneelstuk waar ik een rol in heb, of de wanhat-tansi. Maar die bewaar ik beide nog even voor later :)

Vorige week kwam ik er dan eindelijk iets waar ik al vanaf dag 1 naar uit keek: Lapland! En ook iets om over te schrijven dus.

De reis naar lapland was met AFS, voor alle uitwisselings studenten die dit jaar in Finland zitten. Dus we zouden met een groep van 80+ man naarPyhä, wat zo’n 2 uur ten noordoosten van Rovaniemi ligt. De reis naar Rovaniemi zelf was niet georganiseerd, dus hadden Alexa (USA), Arisa (Japan), Michaël (België) en ik onze 16-uur-trein-reis maar in een groepje geboekt. De spoorwegen in finland lopen eigenlijk alleen maar van noord naar zuid (Helsinki), dus voor onze reis moesten we eerst naar Tampere (4 uur treinen naar het zuit-oosten) waar we 2 uren rond middernacht zaten, om vervolgens de volgende trein te nemen, die ons iets voor elfen donderdagochtend in Rovaniemi zou brengen.

De tijd in Tampere was precies lang genoeg om een blokje door het centrum te gaan, wat voor het tijdstip nog best wel gezellig aanvoelde. De sneeuw en verlichting zal daar vast bij geholpen hebben.

De tweede trein was min of meer een lange AFS lobby. Wel fijn om op elk station steeds een paar nieuwe mensen te leren kennen, en niet in een keer tegenover 85 uitwisselings studenten te staan, met allemaal lastig te onthouden namen.  Voordat we met de bus naar — Pyhä — vertrokken, zijn we eerst langs een museum te gegaan. Ik had gekozen voor de finstalige rondleiding, dus ik kan wel een paar losse dingen vertellen (Er zijn 3 volken in Lapland, elk met hun eigen taal, de kleinste is maar zo’n 500 mensen groot), maar na mijn langste treinrit ooit, was mijn concentratie niet al te hoog meer.

Op vrijdag gingen we met de hele groep naar de piste, waar voor beginnelingen (zoals ik) ski- of snowboardlessen waren. Ik heb voor t snowboarden gekozen, wat ongeveer even moeilijk was als ik verwacht had, maar daardoor niet minder tof.

Voor de zaterdag en zondag konden we kiezen tussen drie activiteiten: Een sneeuwschoen-hike, ijsvissen of weer de skipiste op. Zaterdags ben ik voor de hike gegaan, aangezien ik hier in Tuupovaara elke dag wel het meer op kan om te vissen. Met de sneeuwschoenen ondergebonden gingen we eerst via een pad halverwege de ‘berg’ op (zelfs voor een nederlander waren de beloofde bergen in Lapland een beetje teleurstellend) om vervolgens onder leiding van onze finse gids over pieken en dalen en door een meter dik sneeuw onze weg naar onze herberg terug te vinden.

‘s Avonds zijn we met een klein groepje mensen de piste aan de noordkant van de berg opgelopen, in de hoop om het noordelicht te zien. Het viel zaterdag nog net met het blote oog te zien, maar wat die avond echt indruk maakte waren de sterren. De volgende twee avonden zijn we er steeds weer heen gegaan, en dik 2 uur op de helling van het uizicht genoten. Zondag was het licht sterker, maar wat de lucht weer minder helder. Maandag avond was het echt drie keer scheepsrecht. In plaats van ergens boven de horizon, boog het noordelicht zich over ons, als een soort bewolking dat een groenig licht gaf.

Overdag heb ik zondag nog een keer gesnowboard en maandag zijn we in groepen naar een amethist-mijn gegaan, waar we ook ons eigen kristal mochten mijnen. Maar het beste aan dhet bezoek aan de mijn was de wandeling naar beneden, bij zonsondergang. En dinsdag was alweer de dag van vertrek. Op onze weg terug naar Rovaniemi, zijn we nog bij de kerstman langs geweest (die lunchpauze had toen we aankwamen..), en hadden we een kans om ons rendier-rijbewijs te halen.

Daarna werden we bij het station gebracht, waar we nog niet eens afscheid hoefden te nemen, omdat het overgrote deel in dezelfde trein als wij zaten. Na weer een nacht lang treinen en een uurtje in de auto, was ik weer thuis. Daar kon ik lekker even bijslapen. Nouja, een uurtje, daarna moest ik weer weg, voor de generale voor de wanhattansi (oudste-dans).
Maar, daar zal ik later nog eens over schrijven. Voor nu,

Terveisiä Suomesta!